Zor Bir Hafta…

Ne sıkıntılı bir haftaydı anlatamam; bir sürü işi zamanında yetiştirmeye çalışmak, gereksiz ayrıntılarla uğraşmak, sunumlar hazırlayıp toplantılara katılmak, sinir-stres içinde de olsa yola devam etmek durumunda kaldım… Çok yoruldum… Ama yapmam gerekenleri düşündükçe daha çok yoruluyorum… Beraberimde eve getirdiğim 1 sayfalık çeviri bile gözümde öyle büyüyor ki yakında deve dönüşüp bana saldıracak sanıyorum… Bir yandan evin toparlanması gerekiyor; dergiler, kitaplar, cdler her şey birbirine girmiş durumda, bir yerlerden başlamalıyım, ama nerden? Kısacası fena dağıldım bu hafta, o yüzden Uludağ macerası konusunda beklettiğim için şimdiden özür diliyorum… İçinde bulunduğum durumu göz önüne alarak umarım bana kızmazsınız…

Uludağ gezime gelirsek; hayatımda ilk defa böyle ilginç bir kar macerası yaşıyorum, gitmeden önce hayalini kurduğum hiçbir şeyi maalesef yoğun tipi yüzünden yapamadım… Üstelik de dönüş yolunda çok sıkıntı yaşadık; otobüsümüz, görüş mesafesi nerdeyse sıfır olması nedeniyle 2 defa kaza yaptı, 2.kazanın etkisiyle de kara saplandı ve kurtulamadı… Yaklaşık 1.5 saat süren bekleyiş, tahmin edersiniz ki hiç eğlenceli değildi, şehir merkezinden gönderilen 2 aracın gelip bizi almasıyla son buldu… 1 saatlik yolu 5 saatte gelmiş olsak da çok şükür sağ salim evlerimize ulaşabildik… Geziden geriye kalanlarsa anı fotoğrafları oldu…