1 Ekim 2008 Çarşamba

Ben, sen, biz...

Bir kara tren alıp götürse beni uzaklara... Uzun süre dönmeyeceğimi bilsem geriye... Gözlerimden yaşlar süzülürken gönlüm ince ince sızlasa... Yine de bir kez bile olsa dönüp ardıma bakmasam... Cesur olsam, sağlam dursam... Yanımda yarim elimi tutsa, sıksa sıkıca... Uzun yollar aşsak birlikte, zaman aksa, mevsimler birbirini izlese,biz hep birbirimize baksak... Öyle sevgi dolu, öyle kaygısız...

Hiç yorum yok: